P.Ramlee mempunyai beberapa tabiat yang ramai tidak tahu. Beliau memiliki kepandaian berbual dan bercerita secara spontan. Ini membuatkan beliau menjadi seorang periwayat yang baik untuk filem-filem arahannya.
Satu lagi tabiat P.Ramlee ketika beliau duduk sambil bercerita atau berbual, sebelah kakinya tidak berhenti terhenjut-henjut dengan cepat, ini menandakan yang otaknya sedang berfikir.
P.Ramlee suka duduk berbual bersama rakan-rakannya di kedai kopi Siput, berdepan dengan Studio Nombor 8, di Jalan Ampas. Kebiasaannya ketika beliau sedang rancak berbual atau bercerita mesti ada segelas kopi dan sebungkus rokok Lucky Strike di hadapannya.
Antara pelakon pelakon yang selalu menemani dan menjadi pendengar setia kepada P.Ranmlee ialah S. Sudarmaji, Ahmad C, A.Rahim, Aziz Sattar dan S.Shamsudin.
Apabila menonton filem Seniman Bujang Lapok kita semua telah disajikan dengan keadaan dan suasana sebenar di Studio Jalan Ampas. Jikalau tidak ada filem ini, maka kita semua tidak akan tahu bagaimanakah keadaan dan suasana yang sebenarnya di studio ini pada zaman kegemilangannya.
Bangsa Melayu seluruh nusantara wajar berterima kasih kepada P.Ramlee dan juga kepada semua pemain watak dalam filem ini kerana telah memberi gambaran sebenar dan keadaan di studio jalan Ampas. Dari kerja-kerja pembikinan filem, krew belakang tabir sehingga kaedah promosi, P.Ramlee perlihatkan dalam filem tersebut. Seniman Bujang Lapok merupakan satu-satunya filem arahan P.Ramlee yang hampir keseluruhan babak memperlihatkan suasana di jalan Ampas.
Pada era feudal, masyarakat Melayu menggunakan bahasa kiasan dalam pantun atau peribahasa. Bukan bermaksud mahu membelit-belitkan bahasa atau situasi, tetapi lebih pada memupuk perasaan saling menghormati. P.Ramlee tidak lupa untuk menerapkan nilai-nilai sinikal komidi dalam filem ini.
Kebijaksaan P.Ramlee mengolah bahasa kiasan dalam filem ini sangat halus dan mendalam di samping beliau berjaya memparodikan dialog kiasan satira untuk menegur masyarakat, bangsanya dan kepimpinan negara sejak zamannya. Malah segala jenis teguran itu masih kekal relevan sehingga sekarang.
Ketelitian P.Ramlee membina watak-watak tersebut memberi kesan yang besar kepada setiap penonton yang cakna bagaimana P.Ramlee membentuk aksara-aksara dalam setiap dialog yang dilontarkan.
Betapa telitinya bahasa yang digunakan oleh P. Ramlee dalam pembikinan filemnya sehingga bahasa kiasan tersebut mampu membuka minda masyarakat tanpa rasa kecil hati atau dengki atau menyambutnya dengan kemarahan. P.Ramlee juga faham dan cakna bagaimana mendasari bahasa kebangsaan seperti yang dilafaskan oleh beliau sendiri dalam filem ini, BAHASA MENUNJUKKAN BANGSA TAU!
Teks : HAR + RGL
Sumber :
Allahyarham Datuk Jamil Sulong
Allahyarham Datuk Aziz Sattar
Kacha Permata - Jamil Sulong
Majallah Filem
Tiada ulasan:
Catat Ulasan